நண்பனின் மனைவி என்றாலும் என்னால் அவளது பெருத்த வடிவான முலையை மறக்கவே முடியவில்லை. 40d சைஸ் பிரா போடுமளவு பெரிது. ஆனாலும் தலை கவிழ்ந்து அவை தொங்குவதை நான் பார்த்ததே இல்லை. ஜாக்கெட்டினுள் உருண்டு திரண்டு அது நிற்கும் அழகை கண்டவர்கள் அதை அவ்வளவு எளிதில் மறந்து விட முடியாது.
எனக்கு மிக நெருங்கிய தோழன் கண்ணப்பனின் மனைவி அவள். பெயர் சங்கீதா. கண்ணப்பன் எங்கள் கிராமத்தில் தான் மின்சார வாரியத்தில் வேலை பார்த்து வருகிறான். நான் மளிகை கடை வைத்திருப்பதினால் பழக்கமாகி நல்ல நண்பர்களாகி விட்டோம். அவன் மனைவி அவர்களது சொந்த ஊரில் இருந்தாள். சமீபத்தில் நான் தான் எங்கள் கிராமத்திலே ஒரு வீடு பிடித்து அவனை குடும்பத்தோடு கிராமத்திலே செட்டிலாக ஏற்பாடு செய்து கொடுத்தேன். அவன் மனைவியை அழைத்து கொண்டு ஊருக்கு வந்து விட்டான் என தெரிந்தவுடன் அவர்களது வீட்டிற்கு போனேன்.
வீட்டினுள் நுழைந்த போதே அவளது முகத்தை பார்த்தவுடன் அடுத்ததாய் பார்த்தது அவளது முலைகளை தான். எனக்கே தர்மசங்கடமாகி விட்டது. மற்றவர்களின் மனைவியை நான் தவறாக பார்ப்பது கிடையாது. அதுவும் தெரிந்த நண்பனின் மனைவியை தவறாக பார்க்க வேண்டுமென எனக்கு எண்ணம் கனவிலும் கிடையாது. ஆனால் சங்கீதாவின் முலைகள் என்னை பாடாய்படுத்திவிட்டன.
அவள் திரும்பும் போதெல்லாம் இறுகிய ஜாக்கெட்டினுள் தெரியும் அந்த முலைகளை மறந்து விடலாமென பார்த்தால், அவளது அகண்ட பின்புறம் வேறு தொந்தரவு கொடுக்கிறது. அவள் நடக்கும் போது முலைகள் அசைந்தாடுவதை பார்த்தாலே எனது சுண்ணி விழித்து கொள்கிறது. அவளது இடை சிறியது. ஆனால் இடைக்கு மேலேயும் கீழேயும் அகண்ட ஐட்டங்கள் இருப்பதினால் அவளது உருவமே கிறக்கத்தை உண்டாக்கி விடும். அதோடு அவளது நீளமான மெல்லிய உதடுகள். எனக்கு திருமணமாகி ஐந்து வயதில் ஒரு மகன் இருக்கிறான் என்கிற விஷயமெல்லாம் மறந்து போய், நான் சங்கீதாவை நினைத்து பித்தனானேன்.
குற்றவுணர்வு வேறு வாட்டியது. கண்ணப்பன் வீட்டிற்கு போவதையே தவிர்த்து விட்டேன். ஆனால் சங்கீதா மளிகை பொருட்கள் வாங்க கடைக்கு வருவாள். கஷ்டப்பட்டு அவளது கண்களை பார்த்தவாறு பேசி அனுப்புவேன். அவள் பொருட்களை வாங்கி கொண்டு திரும்பி போகும் போது அவளது பின்புறம் குண்டி அசைந்தாடுவதை மட்டும் பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்லை. என்ன நடை அது. யானை அசைந்தாடி நடப்பது போல.
ஒரு நாள் வேறு வழியின்றி கண்ணப்பன் வீட்டிற்கு போக வேண்டிய வேலையிருந்தது. கடை பையனையும் அழைத்து கொண்டு அங்கு போனேன். கண்ணப்பன் அங்கு இல்லை. ஆனாலும் சங்கீதா டீயாவது சாப்பிட்டு தான் போக வேண்டுமென விழுந்து விழுந்து உபசரித்தாள். அதில் இருந்து கண்ணப்பன் வீட்டிற்கு அடிக்கடி போக ஆரம்பித்தேன்.
ஒரு நாள் சங்கீதா எனக்காக டீ எடுத்து வந்து கொடுத்தாள். டீ கொடுக்க குனியும் போது அவளது அருகாமையும், வீட்டில் யாரும் இல்லையென்ற விஷயமும் அதோடு முலையின் விளிம்புகள் பளீரென குனியும் போது தெரிந்து மறைந்ததும் என்னை நிலைகுலைய செய்தன. அவளது சேலை முனையை சட்டென பிடித்து விட்டேன். அவள் அதிர்ந்து போய் “என்னங்க …” என்றாள். நான் சேலையை விடாமல் “சங்கீதா, எனக்கு உன்னால ஒரு காரியமாகனும்” என்றேன்.
