அன்று அலுவலகத்தில் இரண்டு வாரம் விடுமுறை போட்டு துபாய் சென்றேன். திரும்பி வரும்போது உடன் வேலை பார்க்கும் ரெம்யாவின் காதலன் அவளிடம் கொடுக்க ஒரு பார்சல் என்னிடம் கொடுத்தனுப்பினான். ஞாயிறு காலை 5.30 க்கு பிளாட்டில் வந்து ஓய்வெடுத்துக் கொண்டேன். காலை 8.30 மணியளவில் போண்
ஒலித்தது. தூக்கத்திலிருந்து எழுந்து ஹலோ என்றேன். பதிலுக்கு ஹலோ… குட் மாணிங்… நான் ரெம்யா பேசுரேன், என் பார்சல் எப்போ கிடைக்கும் என்றாள்.
நான் நாளை தரலாம் என்றேன். அவள் இப்போ வேணும் என்று அடம் பிடித்தாள்.
நான் சரி நீ வந்து வாங்கிக்க சொன்னேன். அவளும் சரி சர்ச்சுக்கு போயிட்டு
வரலாம் என்றாள். சரியென்று சொல்லி மீண்டும் படுத்தேன். பின் எழுந்து
குழித்து ப்பிரஸ் ஆகி பக்கத்து ஓட்டலில் போய் டிபன் சாப்பிட்டு வந்தேன்.
சரியாக 10.30 மணிக்கு டோர் பெல் ஒலித்தது. போய் கதவை திறந்தேன். வெளியே
ரெம்யா கருப்ப நிற சாரியில் சிரித்து கொண்டே நின்றாள். அப்படியே அவளை
கட்டி பிடித்து முத்தமிட வேண்டும் போல் இருத்தது. ஆனால் என் உணர்ச்சியை
கட்டுப்படுத்தி ஹாய் உள்ளே வா என்றேன். உள்ளே வந்து ஹாலில் அமர்ந்தாள்.
நான் டைனிங் ரூமில் சென்று அவள் பார்சலை எடுத்தேன். அவளும் பின்னால்
வந்து வாவ்….! என்றாள். நான் சரி என்ன தான் இருக்குதுனு பாப்போம்
என்றேன். சரினு அவளும் ஓபண் செய்தாள். உள்ளே ஒரு ஸ்வீட் பாக்ஸ் மற்றும்
ஒரு நேக்கியா N97 செல் போண்.
சந்தோசத்தால் தன்னிடமிருந்த பழைய செல் பொணில் இருந்த சிம் கார்டை எடுத்து
போட்டு என் செல்லில் மிஸ்ட் கால் போட்டாள். பின் அதன் கேமராவை ஓன் செய்து
என்னை போட்டோ எடுத்தாள். பின் முன் கேமராவை ஓன் செய்து அவளை போட்டோ
எடுத்து ரசித்தாள். அப்போது நான் அவளையே ரசித்தபடி நின்றிருந்தேன்.
சாரியின் இடையே அவள் வயிறு பழ பழவென்று மின்னியது.
