வசந்தா எங்கள் வீட்டின் அருகிலிருக்கும் ஆண்டியின் பெயர். குழந்தையில்லை. புருஷன் அரசாங்க பணியில். வயது 35 குள்ளமான உருவம் ஆனால் கும்மென்றிருக்கும் வடிவம். நல்ல பணம் படைத்தவர்கள். ஆனால் குழந்தையில்லாதது தான் குறை. அதை வெளிபடுத்திகொள்வதில்லை.அவர்கள் வீட்டில் இல்லாத பொருட்களேயில்லை. எல்லாம் நிறைந்திருக்கும். நான் மணி சமயற்கலை படிப்பு என் அப்பா தன் ஏழ்மை வரும்படியிலும் என்னை என் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப படிக்கவைக்கிறார்.
எனக்கு 19 வயது இரண்டாமாண்டு படித்துக்கொண்டிருக்கிறேன். விடுமுறையில் வந்திருந்தேன்.எங்கள் வீட்டில் பிரிட்ஜ் இல்லாததால் வசந்தா வீட்டில் பிரிட்ஜில் சில நேரம் மாவு காய்கறி போன்ற பொருட்களை
கொண்டு சென்று வைப்பது வழக்கம்.
அன்று மதியம் 2 மணி அம்மா மாவு கொடுத்து வசந்தா வீட்டில் வைத்துவிட்டுவா என்றார்கள். நானும் சென்று ஆண்டியிடம் கூறிவிட்டு பிரிட்ஜ்ல் வைத்தேன். டிவியில் தனுசின் துள்ளுவதோ இளமை படம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. எனக்கு படத்தின் பாடல்கள் மிகவும் பிடிக்கும் என்பதால் நின்று பாடலுக்காக காத்திருந்தேன். தீண்ட தீண்ட பாடல்.
ஆண்டி உட்கார்ந்து பார் என்றார்கள். நான் இல்லை பாட்டுமட்டும் போதும் ரொம்பபிடிச்ச பாட்டு என்றேன். ஆண்டி சரி இங்கயே இரு நான் வந்துட்றன் எனசொல்லிட்டு கிளம்ப நான் பாடல் தொடங்க அதில் லயித்து கீழே உட்கார்ந்தேன். பாடல் முடிய திரும்பவும் ரீவைண்டு செய்து கேட்கலானேன். திரும்பவும் பாடல் முடியும் தருணம் வசந்தாவின் குரல் ரூமிலிருந்து. மணி இங்க கொஞ்சம் வாயேன் என்று. ரூமுக்குள் செல்ல ஆண்டி உடைமாற்றும் தடுப்புக்கு அந்தபுறம் நின்றுகொண்டிருந்தார்கள். மணி என்க்கு கொஞ்சம் சாமானெல்லாம் சிலாப்பில் இருந்து எடுத்து துடைக்க வேண்டும் ஹல்ப் பண்னு என சொல்ல அந்த கதவ கொஞ்சம் மூடிட்டு வந்துடு நாய் ஏதாவது உள்ள வந்துடும் என்றார்கள். நானும் சென்று கதவை அடித்துவிட்டு வரும்போது ஆண்டி தடுப்புக்கு அந்த புறம் இல்லை. பின்னால் கதவை யாரே மூட லைட்டை அணைத்துவிட்டு என்னை கட்டியணைத்தது ஒரு உருவம். புரிந்தது. வசந்தா ஆண்டி தான். நான் ஏதும் கூறவில்லை. ஆண்டி ஆடை முழுவதும் களைந்து அம்மணமாக இருந்தாள்.
