இரவு மணி பத்து. நிலைக்கண்னாடி முன்.நான். புடவையை கழட்டிவிட்டு நைட்டிக்கு மாற தயாரானேன்..மெலிதானா நைட்டியை எடுத்தேன். பிராவை எடுத்தேன்.. சில வினாடிகள் என் உரூவத்தைப்பார்த்தேன் .கண்களை மூடினேன். விரல்களை மார்பின் மேல் உணர்ந்தேன். மெதுவா நெருட ஆரம்பித்தேன். முலை காம்பின் விறைப்பை அனுபவித்தேன். சில வினாடிகளில் தன் நிலை வந்தேன். நைட்டியை அணிந்தேன். நைலான் ஜட்டியையும் போட்டுக்கொண்டேன். தலையை கோதி கிரீமை அப்பிக்கொண்டு ஜன்னல் அருகே நின்றேன். வானத்தை பார்த்தேன். ரசித்துக்கொண்டு இருந்தேன். வானத்தின் அழகை… அமைதியை… திடிர் என ஒரு புள்ளியான ஒளிக்கற்று ஒன்றை பார்த்தேன். சில வினாடிகளில் அந்த ஒளிக்கற்று என்னை நோக்கி விரைந்து வந்தது. உணர்வதர்க்குள் உடல் மேல் பட்டு சென்றது. அதிசயித்து நின்றேன். சில நிமிடங்க்களில் அதை மறந்தேன். படுக்கையில் விழுந்தேன். .விளக்கை அனைத்தேன். கண்களைமூடி உறங்க ஆரம்பித்தேன்.
10 நிமிடங்க்கள் உறங்கி இருப்பேன். ஏதோ மாற்றத்தை உணர்ந்தேன். சூடு அதிகம் ஆவதை உணர்ந்தேன்.. படுக்கையில் நெளிந்தேன். இன்னும் சுடு அதிகம் ஆகியது. தாங்க முடியவில்லை. படுக்கையை விட்டு எழுந்து சூட்டை குறைக்க வழி தெரியாமல் தடுமாறினேன். மார்புகளை பிசைய ஆரம்பித்தேன். நைட்டியை கழட்டினேன். பிராவை கழட்டினேன். இப்போ வெறும் மார்பை கசக்க ஆரம்பித்தேன்.ஜட்டியையும் கழட்டினேன். பாத்ரூமுக்குல் ஓடினேன். அந்த இரவிலும் ஸவரை திறந்து குளித்தேன். மார்பின் விரைப்பு மிகவும் கூடி இருந்தது. கிழே ஒட்டைக்குள் விரலை விட்டேன். அத்தனை வழுவழுப்பு. இத்தனை நாள் அனுபவிக்காத வழுவழுப்பு. கண்களை மூடி ரசித்தேன்.. தொடர்ந்து 5 நிமிடம் ஒழுகி இருக்கும். சூடு அடங்கியது. உடம்பு குளிர்ந்தது. உடலை துவட்டிக்கொண்டு வெளியில் வந்தேன். வேறு ஒரு மாற்று உடை அணிந்து மீண்டும் உறங்கி போனேன்.
−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−− −−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
அடுத்த நாள் திங்கட்கிழமை. காலை 10 மணி. ஆபீஸ் வேலையில் மும்மரமாய் இருந்தேன் என் மூடிய அறையில். 11 மணி மீட்டிங்க்கு வேண்டிய ஸிலைடுகளை தயார் படுத்தினேன் 10.40.கண்ணன் உள்ளே நுழைந்தான்.
“மைதிலி மேடம் இந்தாங்க PP பிரசென்டேசன். ரெடி” என்றான் ஒரு சிடியை கொடுத்து.
“தேங்க்ஸ்” .என்றேன்.
11 மணி மீடிங்க்க்கு விரைந்தேன். எல்லாம் நன்றாய் முடிந்தது. மீண்டும் என் அறையில்… தாகமாய் இருந்தது. நீரை எடுத்து பருகினேன். அப்போது தான் அந்த வெள்ளை நிற கவர் தெரிந்தது. கிளாஸை வைத்து விட்டு கவரை எடுத்தேன். “அன்புடன் மைதிலிக்கு” என்று எழுதி இருந்தது. கவரை பிரித்தேன். உள்ளே சில போட்டோக்கள்… எடுத்து பார்க்க ஆரம்பித்தேன். கண்கள் அகல விரிந்தன. அதிர்ந்தேன்.. வேர்க்க ஆரம்பித்தது.. மூடி வைத்தேன் அவற்றை. அறை கதவு சாத்தப்பட்டு இருக்கா..? என்று உறுதி செய்து கொண்டு மீண்டும் கவரை எடுத்தேன். ஒன்று ஒன்றாக பார்க்க ஆரம்பித்தேன். முகம் இறுகியது. ஏஸி அரையிலும் முகம் வேர்க்க ஆரம்பித்தது. அதிர்ந்து இருந்.தேன் . 5 நிமிடம் அப்படியே இருந்தேன். அறை கதவை யாரோ தட்டுவது தெரிந்தது. கவரை போட்டோக்களுடன் கை பையில் வைத்தேன். எழுந்து கதவை திறந்தேன் .எதிரே கண்ணன்.
“என்ன மைதிலி லன்ச்க்கு வரலியா” என்று கேட்டான்.
“இதோ வரேன்” என்ரு சொல்லி அவனுடன் புறப்பட்டேன் லன்சுக்கு அதிர்ச்சியை வெளிக்காட்டாமால். கண்ணனிடம் சொல்லலாமா வேண்டாமா” என்று குழம்பினேன். வேண்டாம் என்று முடிவு செய்தேன். லன்ச் முடித்து அறைக்கு திரும்பினேன். எப்படியோ வேலையில் முழுகி போனேன். மாலை ஆபிஸ் முடிந்து வீடு திரும்பினேன். சிறிது டிவி பார்த்து முழுதும் ரிலாக்ஸாகி இருந்தேன்.. அன்றைய இரவு இனிதாய் கழிந்தது
——————————————————————————–
அடுத்த நாள் செவ்வாய் காலை 10 மணிக்கு ஆபீஸில் வழக்கம் போல் ஆஜர். டேபிளின் மேல் ஒரு கவர் என்னை வரவேற்றது. “அன்புடன் மைதிலிக்கு” என்று எழுதி இருந்தது. கவரை பிரித்தேன் உள்ளே கடிதம்.
“நன்றி. உங்கள் உதவிக்கு. நேற்று முன் தினம் இரவு நீங்கள்செய்த உதவிக்கு. —உன் ரசிகன்.” என்று இருந்தது. அதே சமயம் என் ஸெல் சிணுங்கியது. எடுத்தேன்.
”மைதிலி, உங்கள் உதவிக்கு நன்றி” என்றது அவன் குரல்.
“யார் நீ?” கேட்டேன்.
” அதை விடுங்கள். புகழ்ச்சிக்காக சொல்ல வில்லை. உண்மையிலேயே நீ ரொம்ப அழகு.”
“யாருடா ? உதைபடுவே. நான் யார் தெரியுமா?”.என்றேன்.
“தெரியும் மைதிலி. என் பேச்சை நீங்கள் இப்போது பதிவு செய்கிறீர்கள் என தெரியும். ஆனால் அது உதவாது. உங்களிக்கு என்னால் எந்த தொந்தரவும் இருக்காது. உண்மையில் உங்களிக்கு உதவ நான் தயார். எது வேண்டுமானாலும் கேளுங்கள்.”
“டே வேண்டாம்…” .என்றேன்.
“அவசரபடாதீர்கள். நீங்கள் எனக்கு செய்த உதவி பெரியது. அதற்கு கைம்மாறாக தான் இது. எது கேட்டாலும் செய்து கொடுக்கிறேன். ”
“ராஸ்கல். உன்னை…”என்றேன்.
“பொறுங்கள் மைதிலி. ” சொல்லி ஸெல்லை துண்டித்தான்.
அவன் நம்பரை ஸேவ் செய்து கொண்டேன்..
——————————————————
