எடுத்த காரியத்தில் துடியாகவும், தூய சிந்தனைக்கும் செயலுக்கும் பெயர் போனவர் அந்த கால ராஜரிஷி விஸ்வாமித்திரர். கொஞ்சம் கூட சபலமே கிடையாது அவர் வாழ்கையில். ஆனால் சந்தர்ப்பம் சூழ்நிலை வரும் போது நம்மில் எத்தனை பேரால் அப்படி இருக்க முடியும். ஆயிரத்தில் இல்லை இல்லை லக்ஷத்தில் வேண்டுமானால் ஒருவர் இருக்கலாம். மனிதர்களுக்கு குரங்கு புத்தி போல சபல புத்தி ஜாஸ்தி. அதிலும் செக்ஸ் விசயத்தில் கேட்கவே வேண்டாம். சமயம் சந்தர்ப்பம் கிடைத்தால் கிழவி கூதி காட்டினால் கூட ஓக்க அல்லது கொஞ்சம் நக்கவாது மனசு அலையும்.
அப்படி இருக்கும்போது, உயர் பதவியில் அதிகாரத்தில் இருக்கும் முருகேசனால் எப்படி சும்மா இருக்க முடியும். தன்னிடம் வேலை பண்ணுவார்கள் என்பது சதவிகிதம் பெண்கள். அதுவும் நடுத்தர வயது மற்றும் வர்கத்து பெண்கள். குறைந்தது ஒரு குட்டியாவது போட்ட பெண்கள். தள தள என்று இருப்பார்கள். முதல் நாள் இரவு குழந்தை தூங்கும் வரை காத்து இருந்து, கணவனின் பூளை வாங்கி கூதிக்குள் விட்டுக்கொண்டு பன்னிரண்டு மணி வரை ஒள் போட்டதால், மறு நாள் ஆபீசில் தூங்கி வழிந்துகொண்டே வேலை பார்த்தால் ஏன் தப்பு நடக்காது. அப்படி தப்பு பண்ணிவிட்டு, முருகேசன் முன்னால் வந்து நெளிந்து அசடு வழிவது குறைந்தது ஒருத்தியாவது இருக்கும். சில சமயம் முருகேசன் மன்னிப்பான். சில சமயம் தண்டிப்பான்.
