என் பேரு வேலுமணி, எட்டு வருசமா ஆட்டோ ஓட்டிகினு இருக்கேன். எனக்கு ஒரு பொண்டாட்டி, ரெண்டு கொழந்தைங்க. எனக்கு நடந்தத எப்படித் சொல்றதுன்னு யோசிக்கிறேன். வழக்கமா நம்ம மைலாபூரூ சிட்டி செண்டர் இருக்குதில்ல. அங்க தான் ஆட்டோ ஓட்டுவேன். வழக்கமா எல்லாருமே வசதி பட்டவங்கதான் அதனால, மீட்டருக்கு மேல கொரஞ்சது ஒரு பத்து
ரூவாயாவது கெடைக்கும். அப்ப எனக்கு கல்யாணம் ஆகலைங்க, ஒண்டியாதான் இருந்தேன். வர்ற, போவர பணக்கார பொண்ணுங்களை பார்ப்பேன், அவங்க என்ன ஒரு பொருட்டாவே மதிக்காமே, போயிக்கிட்டே இருப்பாளுங்க.
அப்பதாங்க ஒரு நாள், பொங்கலுக்கு முன்னாள் அது. அன்னிக்கு தான் ஒரு விஷயம். என்னிக்கும் போல தாங்க நாள ஆரம்பிச்சேன். ஆட்டோ எடுத்துகினு சிட்டி செண்டர் வாசல்ல நின்னேன். காலைல ஒரு பதினோரு மணி இருக்கும்.
ஒரு ஆண்டி வந்துச்சி. சும்மா தளதளன்னு ஊட்டி தக்காளி கணக்கா இருந்துச்சி. நமக்கு தான் வெள்ள தோல பார்த்தால ஒரு தனி ஆசை தான்.
நான் கேட்டேன் “எங்க மேடம் போகணும் ?”
அதுக்கு அந்த சூப்பர் ஆண்டி ” தாம்பரம் போகுனும்பா வர்றீயா?”
“சரிங்க மேடம், மீட்டர் போடட்டா? ” “இல்ல போப்பா, கேக்கறதை குடுக்குறேன்” என் வாய் சும்மா இல்ல.
அதுக்கு அப்புறம் என் வாழ்க்கை என்னா ஆவும்னு அப்ப எனக்கே தெரியலை சார்.
அவங்க கிட்ட “எதை கேட்டாலும் குடுப்பீங்களா மேடம்?”
இந்த ஒத்தை வரியில என் வாழ்கையே திசை மாறிப் போயிடிச்சுங்க.
அது வரைக்கும் என்ன ஒரு பொருட்டாவே மதிக்காதவ, என்ன ஒரு குறும்பு பார்வை பார்த்தா.
