சார் வந்துங்க சார்… நான் எல்லாத்தையும் செக் பண்ணி பார்த்துட்டேனுங்க சார்”
“”
“ப்ரசாத் இங்கே இல்லைங்க சார். அவருக்கு ஃபோன் பண்ணினா சுவிட்ச் ஆஃப்னு வருதுங்க சார்”
“”
“சரிங்க சார்”
இணைப்பு துண்டிக்கப்பட்டது. டி.சியின் டைரக்டர் சோம்நாத் பாண்டேயின் கார் வேர்ஹவுஸ் வளாகத்திற்குள் நுழைந்து கார் பார்க்கில் சீறி சென்று நின்றது. சற்று நேரத்திற்க்கெல்லாம் அவரும் கணினி கட்டுப்பாட்டு அறைக்குள் நுழைந்தார். அங்கே இருந்த மேனேஜரை பார்த்து,
“வாட் தெ ஹெல் கோயிங் ஆன் ஹியர் ?” என ஆவேசம் பொங்க சத்தமிட்டார்.
“தீஸ் காண்ட்ராக்ட் எஞ்சினியர்ஸ் லுக் ஃபன்னி பாண்டே”
“ஐ அல்ரெடி ட்டோல்டு டோன் வான்ட் ட்டு ரினிவ் த காண்ட்ராக்ட் வித் தெம், சீ ஹவ் டெரிபில் தே ஆர் !” என இருவரும் மாறி மாறி பேசிக்கொண்டிருந்தனர்.
இதற்க்கிடையில், சூப்பர்வைஸ்சர் முக்கியமாக ஷிப்-அவுட் செய்யவேண்டிய பேலட்டுகளின் லிஸ்ட்டுகளை கணினியிலிருந்து ப்ரிண்ட் அவுட் போட்டு, ஒரு சில லேபர்களை மட்டும் வைத்துக்கொண்டு மற்ற லேபர்ஸ் எல்லோரும் வீட்டிற்கு சென்றுவிட, தானே க்ரேனை மேனுவலாக இயக்கி, உடனடியாக அனுப்பவேண்டிய சரக்குகளின் பேலட்டுகளை அதன் ரேக் லொக்கே ஷனை க்ரேனில் என்ட்டர் செய்து போலட்டுகளை எடுத்து எடுத்து வெளியே கன்வையரில் போட, அங்கிருந்த லேபரர்ஸ் கன்வயர் ஃபீல்டுக்குள் இறங்கி பேலட்டுகளை ஃபோர்க்லிஃப்ட் உதவியுடன் லோடிங் செக்க்ஷனுக்கு கொண்டு சென்று பேக்கிங் செய்து வண்டிகளில் லோடிங் பண்ணிக்கொண்டிருந்தனர்.
டி.சியின் ஐந்தாவது தளத்தில் உள்ள மீட்டிங் லாஞ்சில் உடனடியாக டி.சியின் முக்கிய நிர்வாகிகள் கூட்டம் நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தது. எல்லோரும் காரசாரமாக விவாதித்துக்கொண்டிருந்தனர். ஆனால் அதில் முக்கிய நபரான ஃபினான்ஸ் கண்ட்ரோலர் ஜனீஃபர் மிஸ்ஸிங். அப்பொழுது தான் பாண்டே,
“வேர் இஸ் ஜெனீஃபர்?” என கேட்க.
“ஷீ வெண்ட் ஆன் மெடிக்கல் லீவ் டுடே” என மேனேஜர் பதிலுறைத்தார்.
பாண்டேவோ, நம் வேர்ஹவுஸ் கஸ்டமர்ஸ் எல்லோருக்கும் ஒழுங்கான டைம்ல கூட்ஸ் ஃபார்வேர்டு செய்யலைனா நாளைக்கு எப்படி இங்கே மீண்டும் கூட்ஸை ஸ்டோர் பண்ணுவாங்க ? அதனால நம்ம கம்பெனிக்கு கோடிக்கணக்கிலே நஷ்டம் ஏற்படுமே, இதை எல்லாம் எப்படி சரிக்கட்டுவது ? என்பதைப்போன்ற அடுக்கடுக்கான கேள்விகளாக பொறிந்து தள்ளிக்கொண்டிருந்தார்.
“டிடிராஜேஷ் உடனான காண்ட்ராக்ட்டை மறு பரிசீலனை செய்யவேண்டும்” என ஆளாளுக்கு காரசாரமாக சத்தம் எழுப்பிக்கொண்டிருந்தனர்.
மீட்டிங் ஸ்பாட்டிலிருந்த படியே மீண்டும் எல்லோரும் மாறி மாறி டிடிராஜேஷ்ஷிற்கு ஃபோன் மேல் ஃபோனாக போட்டு அவரை வறுத்தெடுத்துக்கொண்டிருந்தனர். டிடிராஜேஷ்ஷோ அதே சூட்டோடு சூடாக, குமாரை தொடர்பு கொண்டு நொங்கெடுத்துக்கொண்டிருந்தார். குமார் ஒரு வழி ஆகிவிட்டிருந்தான்.
ப்ரசாத் ஜெனீஃபரை நன்றாக ஓலு ஓலு என ஓத்து தள்ளிவிட்டு, ஆர அமர வீட்டிற்கு சென்றான். ஆனாலும் சுவிட்ச் ஆஃப் பண்ணிய ஃபோனை ஆன் பண்ண மறந்துவிட்டான்.
இரவும் ஆகிவிட்டது. டி.சியில் இரவு ஷிஃப்ட்டிற்கு வந்த ஆப்பரே ஷன் லேபர்ஸ் எல்லோருமே திருப்பி அனுப்பப்பட்டனர். இரவு நேர சூப்பர்வைஸ்சர் பகல் நேர சூப்பர்வைஸ்சருடன் சேர்ந்து அவனும் பிக்கிங் போலட்டுகளை க்ரேனை மேனுவலாக இயக்கி முடிந்தமட்டும் பேலட்டுகளை வெளியாக்கிக்கொண்டிருந்தனர்.
———————-
“ஹா…வ்வ்வ்…” பெரிய கொட்டாவியோடு சோம்பலை முறித்துக்கொண்டு மறுநாள் காலை படுக்கையிலிருந்து எழுந்திரித்த ப்ரசாத், அப்பொழுது தான் தாம் சுவிட்ச் ஆஃப் பண்ணி வைத்த ஃபோனை ஆன் செய்ய மறந்துபோனது நினைவிற்கு வர எடுத்து ஆன் செய்துவிட்டு காலைக்கடன்கள் யாவையும் முடித்து பசியாறிவிட்டு காரில் அலுவலகத்திற்கு புறப்பட்டு சென்றான். கார் டி.சியில் நுழைந்ததுமே, டி.சி எந்தவித பரபரப்புமின்றி வெறிச்சோடி கிடப்பதைப்போன்ற ஓர் தோற்றம் அவனுக்கு தெரிந்தது. க்ரேன் மற்றும் கன்வையர்கள் ஓடும் எந்த ஒரு சத்தமும் கேட்காததை பார்த்து, உள்ளுக்குள் திக்கென்று இருந்தது அவனுக்கு. நினைத்தபடியே, டி.சி ஆப்பரே ஷன் டவுன் ஆகி இருந்ததை கண்டான்.
குமார் என்ன பண்ணுகிறான் என்ற நினைப்பிலேயே கணினி கட்டுப்பாட்டு அறைக்குள் நுழைந்தவன், குமார் டேபில் மீதே அசந்து தூங்கிக்கொன்டிருப்பதைப் பார்த்து ப்ரசாத்திற்கு இன்னமும் கலக்கம் உண்டானது.
“ஹே மேன்… என்னா மேன் இங்கே தூங்கிக்கிட்டிருக்கே ?” என்றான் டேபிலை தட்டியவாறு. இரவு முழுக்க கணினியை நோண்டிவிட்டு அங்கேயே தூங்கிப்போன குமார், ப்ரசாத்தின் குரல் கேட்டு திடுக்கிட்டு முழிக்க, மீண்டும் ப்ரசாத்தே தொடர்ந்தான்.
“என்ன மேன் ஆப்பரே ஷன் ரன் ஆகலையா ? என்னாச்சு ?” என்றான் மிகுந்த பரபரப்போடு.
“சார் நேத்து நீங்க போய் கொஞ்ச நேரத்துக்கெல்லாம் ஆப்பரே ஷன் டவுன் ஆச்சுங்க சார்” என்றான்.
“ஓ… மை காட் !!” ப்ரசாத்திற்கு தூக்கிவாரி போட்டது.
“உங்களை காண்டக்ட் பண்ணாலும் உங்க ஃபோன் ஸ்விட்ச் ஆஃப்லையே இருந்ததுங்க சார்”
ஃபோனை சுவிட்ச் ஆஃப் பண்ணிவிட்டு நேற்று ஜெனீஃபரை ஓத்துக்கொண்டிருந்தது ப்ரசாத்திற்கு மனக்கண்ணில் நிழலாடியது.
“உன்னால இங்கே ஒன்னும் புடுங்க முடியலையா ?”
குமார் சோகமே உருவாக, “சார் நானும் இரண்டு சர்வரையும் பூராவும் அலசி பார்த்துட்டேன் எங்கே பக் இருக்கிறதுனே கண்டுபிடிக்க முடியலைங்க சார்”
“நீ எல்லாம் எதுக்கு இங்கே வேலை செய்ய வந்தே ? போய் எவன் சுன்னியாச்சும் ஊம்பிக்கிட்டு திரியலாம் இல்ல ? போச்சு போச்சு எல்லாமே போச்சு” என சரியான ஆத்திரத்தோடு புலம்பிக்கொண்டே, தன் இருக்கையில் அமர்ந்து தனது மேஜைக்கணினியை ஆன் செய்து எல்லாவற்றையும் ஆராய தொடங்கினான். ப்ரசாத் சர்வர் கணினியை ஆராய தொடங்கிய கொஞ்ச நேரத்திற்க்கெல்லாம், ப்ரசாத்தின் ஃபோன் அலறியது. எடுத்துப்பார்த்தான் அது டிடிராஜேஷ். ரொம்பவும் கூலாக ஃபோனை ஆன் செய்தான்,
“”
“சாரி சார் நேத்து எனக்கு சரியான ஃபீவர் அதான் சார் போயிட்டேன்”
“”
“எஸ் சார். எனக்கு இப்போ இங்கே வந்த பிறகு தான் தெரியும்”
“”
“ஆமாங்க சார், இன்னும் கொஞ்ச நேரத்திலே நான் ஆப்பரே ஷனை ரெஸ்யூம் பண்ணிடுவேன்”
