முகப்பேறு அவுட்டர் ஏரியா ….தினமும் சாயங்காலம் காலேஜ் முடிச்சு வந்து கிரிகெட் விளையாடிகிட்டே இருப்போம் நைட் 8 மணிவரை . நான் கிரி , வயசு 21 , பி.காம் முதல் வருஷம் .
அப்போ வழில போற வர பொண்ணுங்க , ஆண்டி எல்லாத்தயும் பார்த்து ரசிச்சு நைட் கை அடிச்சிட்டு
படுகிறது வழக்மபோச்சு….
ஒரு நாள்…..நல்ல சூப்பர் கட்டை … நல்ல உயரம் , சைஸ் ஆன காய், சிக்கனு குலுங்கும் குண்டி …
டைட் சுடிதாருக்குள வெய்ட்ட இருக்கிற முலை…நல்ல செவந்த உதடு … இவளை ஒருநாளும்
இந்த பக்கம் பார்த்தது இல்லையேனு தோனுச்சு …ஒரு வேலை புதுசா வந்துருபாளோ….இருக்கும்
அப்படின்னு யோசிசுகிட்டு இருகுரப்போவே ரகு அடிச்சா பந்து என் மண்டைல விழுந்து போச்சு ….
கண்ணு முழிச்சு பார்த்தா ..எதுமே நினைவில இல்லை ….
எங்க வீட்ல என்னை மருத்துவமனைல சேர்த்து இருந்தாங்க . டாக்டர் “கிரிக்கு பழயபடி நினைவு வரணும்ன , அவரு கடைசியா எதை பார்த்து இருப்பரோ , அது இவர் மறுபடியும் பார்த்தா தான் இவருக்கு முழு நினைவு வரும் . இந்த வியாதிக்கு பேரு “மறந்து போன மைக்ரோ ஸ்கோபி ” அப்படின்னு சொல்லுவாங்க ” அப்படின்னு சொல்லிட்டு டாக்டர் போய்ட்டார் .
கிரி அம்மா – சாவித்திரி ” ஏம்பா நீங்க எல்லாம் சேர்ந்து தான கிரிகெட் விளைய்ன்டிங்க ” என் பையன் கடைசியா எத பார்த்தான் தெரிமா?
ரகு ” அம்மா நான்தான் பந்த அடிச்சேன் , அவன் கடைசியா அடிச்ச பந்தை பார்த்து இருப்பான்”
சாவித்திரி – “சரி அந்த பந்தை கொண்டு வந்து காமிங்க ப்பா”
மறுநாள்
