Manaivi Illatha Neram Tamil Sex Stories
இந்த கொரோனா வந்தாலும் வந்தது எல்லாரையும் கிட்டத்தட்ட 6 7 மாதம் வீட்டிலே முடங்கவைத்துவிட்டது. இப்போது எல்லாவற்றையும் திறந்துவிட என் மனைவி என்னை விட்டு ஊருக்கு போய்விட்டாள், கிட்டத்தட்ட ஒரு வாரமாக நான் தனிமையில் இருக்கிறேன்.
கொரோனா வருவதற்கு முன் என் மனைவி கற்பமானதால் கிட்டத்தட்ட ஒரு வருடம் மேல் நாங்கள் உறவு கொள்ளாமல் இருக்கிறோம். அதுவும் இல்லாமல் வீட்டிலே முடங்கியிருந்து தொடும் தூரத்தில் இருந்தும் தொட முடியாமல் இருவரும் தவிக்க சரியாக கொரோனா லோக்கடவுன் நேரம் குழந்தை பிறந்தது.
நாங்கள் வேறு புது வீடு மாறி வந்ததால் இங்கே யாரையும் தெரியாது எங்களுக்கு, கீழே சென்று நான் நடைப்பயிற்சி செய்யும்போது சிலரை பார்த்து ஹாய் ஹலோ சொல்வதோடு சரி. சில நேரம் சில பெண்களை ரசிப்பேன், அவர்கள் உடலை இறுக்கியபடி ஆடை அணிந்து நடக்கும்போது அவர்கள் அங்கங்களை ரசிப்பேன்.
தனித்திரு, விலகியிரு, என்று சொல்லியே என்னை இப்படி வாட்டுகிறார்களே என்று நொந்தபடி அன்று நான் நடைப்பயிற்சி முடித்துவிட்டு படி ஏறினேன், இது நடந்து ஒரு மாதம் முன்னர் என் மனைவி ஊரில் இருக்கும்போது நடந்தது. அப்போது எனக்கு முன்னே ஏறிக்கொண்டு இருந்தவள் கால் வழுக்கி அப்படியே தரையில் அமர்ந்தாள், யாருதான் இப்படி க்ரானைட் தரையில் வளுவளுப்பாக போட ஐடியா கொடுத்தார்களே அவர்களுக்கு என் நன்றி.
நான் மேலே வேகமாக ஏறி அவளை எழுந்து படியில் அமர உதவினேன். கால் நன்றாக சுளுக்கிக்கொண்டு நன்றாக வீங்கிவிட்டது, நான் அவளை கைத்தாங்கலாக அழைத்துக்கொண்டு என் வீட்டிற்கு சென்றேன், அவள் மகள் அங்கே இருக்கும் பூங்காவில் தாத்தாவுடன் விளையாடுவதால் சாவி அவளிடம் இல்லை என்றாள், மேலே இருக்கும் அவள் தோழியிடம் பேச போவதாக சொல்லி மேலே வந்தவள் இப்படி கீழே விழுந்துவிட்டாள்.
நான் வற்புறுத்தி என் வீட்டிற்கு அழைத்து சென்றேன், என்னிடம் இருந்த ஸ்பிரே எடுத்து அடிக்க அவளுக்கு கொஞ்சம் வலி பரவாயில்லை என்றாள். நான் அமர்ந்து கொஞ்சம் சூடு பறக்க காலை தேய்த்துவிட அவள் வீக்கம் கொஞ்சம் குறைந்தது. பின் அவள் என் உதவியுடன் டாய்லெட் சென்று வந்தாள், கொஞ்ச நேரம் என் மனைவியோடு பேசிவிட்டு அவர் மாமனார் வந்ததும் மேலே சென்றாள்.
அதற்கு பிறகு நாங்கள் சந்திக்கும்போது ஹாய் ஹலோ தாண்டி கொஞ்சம் பேசுவோம். இப்படி இருக்கையில் என் மனைவி சென்ற பிறகு ஒரு நாள் மாலை அவள் தன் மகனோடு கீழே வந்து கதவு தட்டினாள்,
“வாங்க, எப்படி இருக்கீங்க?”
“நான் நல்ல இருக்கேன், ஷாலினி இல்லையா?”
“இல்ல அவ ஊருக்கு போயிருக்கா”
“அப்படியா எதற்காக?”
“ஊருக்கு போய் ரொம்ப நாள் ஆச்சி அதான்..”
“தனியாவா இருக்கீங்க?”
“ஆமா..”
“சாப்பாடு?”
“நானே சமைக்கிறேன், உட்காருங்க..” என்றேன்.
“இன்னிக்கி இவன் பொறந்தநாள் அதான் கேக் தர வந்தோம்”
அவன் மகன் என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு மேலே ஓடிவிட்டான்.
