அன்றும் வேலைக்கு லேட் வாசலிலேயே என் மனேஜர் கரடி முறைத்து கொண்டு நின்றிருந்தது நான் கூழை கும்பிடு போட்டு விட்டு வருகைபதிவில் கையொப்பம் வைத்து என் இடத்திற்கு போனேன். என் நெருங்கிய நண்பன் ஏற்கனவே வந்து இருந்தான். தினம் கேள்வி தன என்றாலும் கேட்காமல் விடமாட்டான். இல்லடா தினேஷு புறப்படும் போது அம்மா அதே புராணம் அவங்களை சமாளித்து விடு வர லேட்.கிருஷ்ணா இந்த வாட்டியாவது சொல்லிட வேண்டியது தானே எனக்கு கல்யாணம் வேண்டாம் என்று தினேஷுக்கு என்னை பற்றி எல்லாம் தெரியும் என்பதால் அப்படி சொன்னான். நான் சொல்லவில்லை என்று சொல்லிவிட்டு அவனிடமே மாலை போகாமல் இருந்து விட்டா என்னனு யோசனை கேட்டேன். தினேஷ் இதை நீ பொண்ணு பாக்க வரும் போது செய்யணும் ஜோசியர் கிட்டே ஒழுங்கா பேசி உனக்கு கல்யாண வாழ்கை பிடிக்கலைன்னு சொல்லிடு வேலை முடிந்து வீட்டிற்குள் நுழையும் போது ஜோசியர் ஹாலில் உட்கார்ந்து பேசி கொண்டிருந்தார், என்னை பார்த்ததும் அம்மா காமாட்சி இப்போத்தாவது வழி காட்டினாலே என்று சொல்லி கொண்டே ஒரு போட்டோவை என்னிடம் நீட்டினார்.
