நான் சுரேஷ் குமார். சென்னை அபிராமபுரத்தில் ஒரு சின்ன கம்ப்லேக்ஸ்ல் இருக்கேன். எங்க பிளாட்டுக்கு எதிர் பிளாட்டில் பவித்ரா மாமி இருக்கா. மாமிக்கு கணவர் கிடையாது. மாமி கணவர் ஒரு விபத்துல பலி ஆனதாலே வந்த பணத்தால் மாமி இந்த பிளாட்டை வாங்கினா. மாமா இறந்து போய் சுமார் மூணு வருழம் ஆச்சு. மாமி இந்த பிளாட்டுக்கு வந்து ரெண்டு வருஷம் ஆகி விட்டது. மாமிக்கு குழந்தை கிடையாது. மாமி பாக்க அம்சமா இருப்பா. எங்க அம்மாவுக்கு ரொம்ப பிரென்ட். டெய்லி எங்க வீட்டுக்கு வந்து பேசி கொண்டு இருப்பா. எனக்கும் நல்ல பழ்க்கம். நானும் மாமிக்கு நிறைய உதவி பண்ணுவேன். மாமிக்கு வயசு சுமார் நாற்பது இருக்கும். செம கட்டை மாமி. பார்ப்பவர்கள் மாமிய முப்பது ரெண்டு வயசு தான் சொல்லுவார்கள்.
மாமிக்கு கொஞ்சம் பெரிய முலைகள். ஆனா தொங்கமா நேரா நிக்கும். பாத்தாலே ஒரு அமுக்கி அமுக்கி சப்பனும் போல தோணும்.
மாமி முளை முப்பத்தி நாலு சைஸ். நல்ல குண்டு . சூபர் குண்டி மாமிக்கு. நடந்து போகும் பொது , மாமி குண்டி நல்லா ஆடும். மாமி குண்டி பிளவு நல்லவே தெரியும்.
அந்த மாமிய நினச்சு நான் வாரத்தில் ரெண்டு நாளாவது கை அடிப்பேன். ஒரு நாள் எங்க அம்மா ஊருக்கு போனா. நான் ஹோட்டலே சாப்பிட்டேன். ஒரு நாள் மாலை மாமி என்னை கூப்பிட்டு சுரேஷ் எனக்கு கொஞ்சம் உடம்பு முடியல. கொஞ்சம் டாக்டர்கிட்டே அழச்சுண்டு போனு சொன்னாள். நானும் என் கார்லே அழச்சுண்டு போய் காட்டினேன். ரெண்டு நாளக்கு பின் மாமி உடம்பு பழயபடி ஆகி விட்டது. ஒரு நாள் ராத்திரி நான் டின்னர் முடிந்தபின் அவங்க வீட்டுக்கு போய் பெல் அடிச்சேன். மாமி வந்து கதவை திறந்தாள். எனக்கு ஒரே ஆச்சாரியம். மாமி ஒரு மெல்லிசு நைட்டி போட்டுகொண்டு இருந்தா. உள்ளே ஒன்னும் இல்லை. மாமியோட மாம்பழம் நல்ல பாக்க முடிஞ்சது. அடிலேயும் சுமாரா பார்த்தேன்.
