அனைவருக்கும் வணக்கம். என் பெயர் ரஹ்மான். என்னுடைய நண்பர்களுக்கு என் வாழ்வில் நடந்த இனிய சம்பவத்தை சொல்லலாம் என்று நினைக்கிறேன். இது உண்மையில் நடந்த கதை.இப்ப எனக்கு திருமணம் ஆகி 2 பையன்கள் உள்ளனர். சுமார் 7 வருடங்களுக்கு முன்பு நான் கம்ப்யூட்டர் சென்டரில் டீச்சராக வேலை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். நான் வேலை பார்க்கும் சென்டரில் என் ஓனரும், கூட வேலை செய்ய ஒரு பொண்ணும் (பேர் சுமித்ரா, வயசு 19) இருந்தோம். பாஸ் கம்ப்யூட்டர் சர்வீஸ் வேலைக்காக அடிக்கடி வெளியில் சென்று விடுவார்.
ஆபீஸ் பொறுப்பை பார்க்க சுமித்ராவும், பாடம் எடுக்க என்னையும் மட்டுமே எங்கள் பாஸ் நியமித்திருந்தார். ஏங்கள் சென்டருக்கு மாணவர்களை விட மாணவிகள் தான் அதிகமாக வருவார்கள். ஏனென்றால் அவர்களுக்குத்தான் எதையும் கற்றுக் கொள்ளும் ஆர்வம் அதிகம். மேலும் எங்கள் சென்டருக்கு இல்லத்தரசிகளும் வருவார்கள். அதில் கல்பனாவும் ஒருத்தி. சும்மா கும்மென்று இருப்பாள். அவள் வயது 29. சைஸ் 36d-42-36. கொஞ்சம் அதிகம்தான் என்றாலும் நச் ஃபிகர். அந்தக்காலத்து நடிகை மஞ்சுளாவையும், கே.ஆர். விஜயாவையும் ஞாபகப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள். அந்தளவு உடம்பு. சும்மா மதமதன்னு இருக்கும். இவ வீட்டுக்காரன் மிலிட்டரியில் இருக்கான்.
வருடத்திற்கு ஒருமுறை லீவில் வந்துட்டு போவான். சுரி விடுங்க அவன் கதை நமக்கெதுக்கு. நம்ம கல்பனா சாரி என் கல்பனாகிட்ட வருவோம். சென்டருக்கு எத்தனை இளவயசு பெண்கள்; படிக்க வந்தாலும் என் மனம் கல்பனாவையே சுற்றி சுற்றி வந்தது. அந்தளவுக்கு கல்பனா என்னை கவர்ந்து விட்டாள். கல்பனாவும் என்னிடம் டீச்சர் என்பதையும் தாண்டி ஒரு வித பிரியத்துடன் பழகி வந்தாள். அன்று ஒரு நாள் மதியம் கிளாசுக்கு வந்த கல்பனா வழக்கமாக உட்காரும் கம்ப்யூட்டர் முன் உக்கார்ந்து வேலை பார்க்கவும், அந்த கம்ப்யூட்டர் வைரஸ் தாக்குதலால் அடிக்கடி ஹேங்க் ஆகி அவளை சலிப்படைய செய்தது.
ஊடனே என்னை அழைத்தாள். நான் அருகில் சென்று கம்ப்யூட்டரை கீபோர்டுகளை தட்டியவாறு அருகில் நின்றேன். அன்று அவள் போட்டிருந்த சென்ட் வாசம் என்னை கிறங்கடித்தது. அதில் மயங்கி நான் அவள் கழுத்தை பார்த்தேன். அழகான பொன்னிற கழுத்து. அவளை மேலிருந்து கீழாக ஆராய்ந்தேன். மானிட்டரில் ஆண்டிவைரஸ் ஸ்கேனர் வைரஸை தேடிக்கொண்டிருந்தது. என் கண்களோ அவள் உடம்பை ரசித்துக் கொண்ருந்தது. அன்று கல்பனா மஞ்சள் நிற சுடிதார் போட்டிருந்தாள்.
நான் மேலிருந்து பார்க்கும்போது இரண்டு முயல் குட்டிகளுக்கு இடையில் பள்ளம் சற்று தூரம் பொன்னிறத்தில் தெரிந்து மறைந்தது. அதைப் பார்க்கும் போதே என் தம்பி விரைக்க ஆரம்பித்தான். என் பார்வையின் உறுத்தலால் அவள் சடீரென்று தலையை தூக்க, நானும் பார்வையை உயர்த்த இரண்டு பேரின் கண்களும் சந்தித்துக்கொண்டன. ஏனக்கு அவள் கண்ணிலிருந்து மின்சாரம் பாய்ந்தது போல் இருந்தது. என்ன சார் இப்படி பார்க்கறீங்க என்று கேட்டதும் பயத்தால் எனக்கு பேச நா வரவில்லை. ஒண்ணுமில்லை மேடம், என்று திணறியவாறே சொல்லிவிட்டு உடனடியாக அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்து ஆபீசு ரூமிற்கு வந்து விட்டேன்.
