“எங்கேடா கிளம்பிட்டே” சாயாங்காலம் 4 மணி இருக்கும். நான் வெளியே செல்லும் போது அப்பா கேட்டார். ” நட வந்தவங்களுக்கு கூலி கொடுக்கணும்டா” “கணக்குப் பண்ணி கொடுங்கப்பா. நான் கொடுத்துட்றேன். ” அப்படியே கிழக்கி நாத்தாங்காலுக்கு மோட்டார் போட்டுட்டு, தண்ணி பாஞ்சதும் நிறுத்திட்டு வர்ரேன். இருட்டிடும்பா” ” டார்ச் எடுத்துக்கிட்டு போ. இந்தா பணம்” பணத்தை வாங்கி, நட்டவங்களுக்கு கூலி கொடுத்துட்டு, அழகி சொன்ன மிளகாய் தோட்டம் நோக்கி நடக்கும் போது, மேற்கே மலை முகட்டுமேலே சூரியன் சாயத் தொடங்கி விட்டது. மிளகாய் தோட்டத்திலே அழகியும் சொக்கியும்
பழுத்த மிளகாய் பழங்களை பறித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். நான் சொக்கியை அங்கே எதிர்பார்க்கவில்லை. ” ஏண்டா இவ்வளவு நேரம்” “கூலி போட்டுட்டு வர்ரேன். சொக்கி நீ எப்ப ஊருலேருந்து வந்தே?” சொக்கி கல்யாணமாகி பக்கத்து ஊருக்கு சென்று விட்டாள். “நேத்தைக்கு வந்தேன். இவகிட்டே உன்னைப் பத்தி கேட்டேன். நீ இங்கு வருவேன்னா. அதுதான் உன்னைப் பார்க்கலாம்னுதான் வந்தேன்.” ” ஏன் வீட்டுக்கு வரவேண்டியது தானே?” “அங்கு வந்து உன்னையும் உன் சாமானையும் தொடமுடியுமா?” ” ஒருநைட் படியுங்கள் சொர்கத்தை காணுங்கள். சொக்கி பழசை இன்னும் நீ மறக்கலையா” ” எப்படிடா மறக்கமுடியும். கிணத்துக்குள்ளே பத்தடி ஆழத்துலே தண்ணிக்குள்ளே கமலை வெட்டுக் குழியிலே என்னை எப்படி செய்தேனு அணுபவிச்ச எனக்குல தெரியும். அக்கா இவன் போட ஆரம்பிச்சானா சொர்க்கத்தையே கண்ணுமுன்னாலே கொண்டு வந்து நிருத்திடுவான்ல” ” நீ என்கிட்டே சொல்றியாக்கும்.
