அண்ணி பைக்கில் ஏறி பின்புறம் அமர்ந்து கொண்டு, என் இடுப்பை வளைத்து இறுக்கிக் கொண்டாள். அவளது முலைகள் என் முதுகில் பட்டு அழுந்த, நான் நெளிந்தேன். அண்ணி பிடியை விடவில்லை. மேலும் என்னை அவளோடு சேர்த்து இறுக்கிக்கொண்டு, என் தோள்மீது தன் தலையை சாய்த்துக் கொண்டாள். அண்ணியின் மாங்கனிகள் என் முதுகில் உருள, என்னால் சாலையை பார்த்து பைக்கை செலுத்துவது சற்று கடினமாகத்தான் இருந்தது.
பத்து நிமிடத்தில் எங்கள் அப்பார்ட்ஸ்மென்ட் வந்தது. பைக்கை பார்க் செய்து நெடு நேரம் ஆகியும், அண்ணி என் தோளில் இருந்து தன் தலையை எடுக்கவில்லை. தூங்கி விட்டாளா?
“அண்ணி”
இரண்டு முறை அழைத்ததும் எழுந்து கொண்டாள்.
“அதுக்குள்ளே வீடு வந்திருச்சா?” என்றாள்.
நான் பைக்கின் முன்புறம் தொங்கிக்கொண்டு இருந்த காய்கறி கூடையை, அவளிடம் எடுத்து கொடுக்க, அவள் வாங்கிக்கொண்டு எனை பார்த்து கண் சிமிட்டி, விஷமமாக சிரித்தாள். பின் திரும்பி படிக்கட்டில் ஏறி எங்கள் பிளாட்டுக்கு செல்ல ஆரம்பித்தாள். நான் அவள் போவதையே கவலையுடன் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன். இந்த அண்ணி ஏன் இப்படி மாறி போனாள்? நன்றாகத்தானே இருந்தாள்? எல்லாம் இந்த இரு மாதங்களாகத்தான். அதுவும் கோவிலில் அன்று நடந்த அந்த சம்பவத்திற்கு பிறகுதான்.
அண்ணி வீணா என் அண்ணன் ஆனந்தின் மனைவி. என்னை விட நான்கு வயது மூத்தவள். அண்ணன் தனியார் நிறுவனத்தில் சீப் அக்கவுண்ட்டண்ட். நான் பி.பி.ஏ முடித்து விட்டு எம்.பி.ஏ படித்துக்கொண்டு இருக்கிறேன். இப்போது செமெஸ்டர் லீவ். அம்மா அருகில் இருக்கும் ஒரு அரசு உயர்நிலை பள்ளியில் தலைமை ஆசிரியை. அப்பா தவறி பத்து வருஷம் ஆகிறது. இரண்டு வருடம் முன்பு அண்ணி என் அண்ணனை கை பிடித்தாள். இன்னும் இருவருக்கும் குழந்தைகள் இல்லை.
அண்ணி எப்போதும் என் மேல் பிரியமாக இருப்பாள். எனக்கு பைக் வாங்கி தர அண்ணனுடன் சண்டை போட்டாள். ‘இது அசோக்கிற்கு பிடிக்காது‘ என்று வெண்டைக்காய் வாங்குவதையே நிறுத்தி விட்டாள். நானும் அண்ணி மேல் அன்பை பொழிவேன். அம்மா அண்ணியை திட்டும்போது அண்ணிக்கு வக்காலத்து வாங்குவேன். அண்ணியின் பிறந்தநாளுக்கு, நண்பர்களிடம் கடன் வாங்கி, அவளுக்கு மிகவும் பிடித்த வீணை வாங்கி கொடுத்தேன். எனக்கும் அவளுக்கும் ஒரே மாதிரியான ரசனை.
எல்லாம் சுகமாக சென்று கொண்டு இருந்த போதுதான் இரண்டு மாதம் முன்பு ஒருநாள், நாங்கள் நால்வரும் கோவிலுக்கு சென்றிருந்தபோது அந்த சம்பவம் நடந்தது. கோவிலில் கூட்டம் அதிகமாயிருக்க, தரிசனம் முடிந்தும் அர்ச்சனை தட்டு வந்து சேரவில்லை.
“நீங்க மூணு பேரும் கீழ போய் வெயிட் பண்ணுங்க. நான் அர்ச்சனை தட்டை வாங்கிட்டு வந்துர்றேன்” என்றேன்.
சிறிது நேரம் கழித்து வந்த அர்ச்சகரிடம் தட்டை வாங்கி கொண்டு, நான் கீழே இறங்கி வந்தபோது, அங்கு அண்ணி அம்மாவின் தோளில் முகம் சாய்த்துக் கொண்டு, அழுது கொண்டு இருந்தாள். அண்ணன் அவள் தலையை தடவி விட்ட படி எதோ சொல்லிக்கொண்டு இருந்தான்.
“என்னம்மா ஆச்சு?” நான் அம்மாவை கேட்டேன்.
சற்று தொலைவில் இருந்த சிமென்ட் பெஞ்சில் அமர்ந்து கொண்டு, எங்களையே பார்த்துக்கொண்டு இருந்த இரண்டு பேரை கை காட்டி,
“அந்த பொறுக்கி பசங்க உன் அண்ணிய, பின்னால… சொல்லவே நா கூசுது”
எனக்கு கோபம் உச்சந்தலைக்கு ஏறியது. அர்ச்சனை தட்டை அம்மாவின் கையில் திணித்து விட்டு, அவள் “டேய் அசோக், நில்லுடா” என்று கத்திக்கொண்டு இருக்கும்போதே, அந்த இரண்டு போரையும் நெருங்கி, ஒருவனின் சட்டையை கொத்தாக பிடித்து, கன்னத்தில் ஒரு அறை விட்டேன். அடுத்தவன் “ஏய்” என்று கத்திக்கொண்டு எழுந்திருக்க, என் காலை தூக்கி அவன் நெஞ்சில் ஒரு மிதி மிதித்தேன். அவன் தடுமாறி கீழே விழுந்தான். கையில் சிக்கி இருந்தவனை, என் கை முஷ்டியை மடக்கி, அவன் முகத்தில் குத்த ஆரம்பித்தேன்.
அதற்குள் கீழே விழுந்தவன் சுதாரித்துக்கொண்டு, தன் இடுப்பில் இருந்து ஒரு கத்தியை எடுத்து என் மீது வீசினான். “அசோக்” என்ற அண்ணியின் அலறல் கேட்டு, நான் திரும்பி பார்த்து, முழுவதும் விலகுவதற்குள் அந்த கத்தி என் வலது கையில் கோடு போட்டிருந்தது. நான் மீண்டும் என் காலை தூக்கி கத்தி வைத்து இருந்தவனுக்கு ஒரு உதை விட்டேன். அதற்குள் நடந்ததை அறிந்து கொண்டு கூடிய கும்பல், அவர்கள் இருவரையும் பிடித்து தர்ம அடி கொடுக்க ஆரம்பித்தது.
நான் எனது வலது கையை தூக்கி பார்த்தேன். பொல பொல என்று ரத்தம் கொட்ட ஆரம்பித்து இருந்தது. அண்ணிதான் துடித்து போனாள்.
“அசோக். அசோக். என்னடா இது?”
“ஒரு ஆட்டோ புடிங்க. டாக்டருட்ட போகணும்” என்று அண்ணனிடம் கத்தினாள்.
ஆட்டோவில் ஏறியதும் அண்ணன் என்னை திட்டினான்.
“ஏண்டா இப்படி முரட்டு தனமா நடந்துக்கிற?”
“என்னண்ணா நீ சொல்ற? அண்ணிகிட்ட இப்படி கேவலமா நடந்துருக்காங்க. பாத்துக்கிட்டு சும்மா இருக்க சொல்றியா?”
“அதுக்காக, பதிலுக்கு நீயும் ரவுடி மாதிரி அவனுங்க கூட சண்டை போடுறதா? துஷ்டன கண்டா தூர போ-ன்னு பெரியவங்க எதுக்காக சொல்லி இருக்காங்க? இப்ப அதுனால யாருக்கு கஷ்டம்? கையை பாரு. ரத்தம் எப்படி கொட்டுதுன்னு”
நான் வாயை மூடிக்கொண்டேன். அண்ணி அழுதுகொண்டே வந்தாள். டாக்டர் கட்டு போட்டு விட்டு “சிறிய காயம்தான். பத்து நாள்ல சரியா போயிடும்” என்று சொன்னார்.
அன்று இரவு சாப்பிட்டு விட்டு, நான் என் அறையில் படுத்து இருந்தபோது, அண்ணி என் கைக்கு மருந்து போட வந்தாள். மருந்து போட்டுக்கொண்டே,
