மூன்று வருஷம் துபாயில் வேலை செய்ஞ்சுட்டு சென்னைக்கு ரெண்டு மாசம் லீவுல வந்தேன். வீட்டில நல்ல உபசரிப்பு, அப்ப எனக்கு வயசு 23. சில நாள்லேயே சென்னை போரடிக்க ஆரம்பிச்சது. அப்ப எங்க அம்மா ஒரு தட்டுல கொஞ்சம் டிபனை எடுத்துகிட்டு வெளியே போறதை பார்த்தேன். “என்னம்மா, பிச்சக்காரனா?” இல்லடா பக்கத்து வீட்டுல இருக்கிற பல்லவிக்கு தான். “யாரும்மா?” டே ஒரு வருசமா குடியிருக்காங்க, உனக்கு தெரியாது”ன்னு சொல்லி விட்டு போயிட்டாங் அப்ப நான் கண்டுக்கலை. அப்புறம் ரெண்டு மணி நேரம் கழிச்சு வந்த அம்மா. “சே பாவம் டா அந்த பொண்ணு, புருஷன் ரொம்ப மோசமானவன், எப்பவுமே தண்ணியிளியே இருக்கான்” .” அவளுக்கு அவன் கூட வாழவே புடிக்கலை.”
என் மனசுல ஒரு சின்ன சபலம் தட்டுச்சி. பொண்ணுங்களையே ஓக்காம மூணு வருசமா என் சுன்னி தூங்கி, ஏங்கி கிடந்தது.
ரெண்டு நாள் கழிச்சு, வீட்டுல தூங்கி கிட்டு இருக்கும்போது, யாரோ கதவை தட்டுனாங்க. மணி காலைல பத்து இருக்கும். சட்டை இல்லாம, வெறும் சார்ட்ஸ் மட்டும் போட்டபடி போயி கதவை திறந்தேன். அங்கே தான் அவ நின்னுகிட்டு இருந்தா. இங்க பல்லவிய பத்தி கொஞ்சம் விவரிக்கிறேன். மாநிறம், அஞ்சரை அடி உயரம். கொஞ்சம் பருமனான உடல் வாகு, ஆனால் குண்டு கிடையாது. அவள் முலைகள் தான் மிகப் பிரதானமான அம்சம்.
