என் பேரு மும்தாஜ். இப்ப எனக்கு 26 வயசு. என் அப்பா அம்மா கீழக்கரையிலே இருக்காங்க.
ரொம்ப வசதியான குடும்பம். நான் செல்லப் பொண்ணு என்பதால் சென்னையில் MCA படிக்க
வைத்தார்கள். படிச்சு முடிச்சிட்டு ஒரு புகழ் பெற்ற தனியார் கணினி மென்பொருள் நிறுவனத்தில் வேலை செய்கிறேன். தனியாத்தான் அடையாறில் ஒரு வீடு எடுத்துத் தங்கியிருக்கேன். எனக்கு வீட்டில் மாப்பிள்ளைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். நல்ல மாப்பிள்ளைக்காக என் மனம் காத்துக்கிடக்கத் தயார்தான். ஆனால் உடம்பு? சொன்னா கேட்குதா? ஒரே அரிப்பு. வயசு வேறு எக்குத்தப்பா 26 ஆச்சா? பொறுக்கமுடியலே. தினமும் ஆபீஸ் முடிந்து வீட்டுக்கு வந்தா எனக்கு நானே புருஷன் தான்.
இந்த விஷயத்தில் சுயமா நிக்க முயற்சித்தேன். முடியலே. எல்லாப் பொண்ணுங்களும் எல்லா விஷயத்திலும் சுயமா நிக்க முடியாதுன்னு தெரிஞ்சிக்கிட்டேன். இனி வாய்ப்புக் கிடைச்சா விடக்கூடாதுன்னு நினைச்சேன்.
அடுத்த நாள் சனிக்கிழமை. விடுமுறையாதலால் வீட்டு வேலைகளை ஒவ்வொன்றாக முடித்தேன். எனக்கு மிகவும் பழக்கமான தி.நகரில் உள்ள ஒரு டெய்லர் கடையில் சில சுடிதார்களைத் தைக்கக் கொடுத்திருந்தேன் (எனக்கு சேலை உடுத்தும் பழக்கம் இல்லை). கொஞ்ச நாளா நல்லா சதைபோட்டு மதமதவென என் இடுப்பும் அதை சார்ந்த பிரதேசமும் வளர்ந்திருந்தது. அதனாலே ஒரு ஜீன் கொடுத்து ஆல்டர் செய்யவும் சொல்லியிருந்தேன். அதை வாங்குவதற்காக கடைக்கு சென்றேன். கடைக்காரர், இன்னும் ஒரு 2 மணி நேரத்திலே ரெடி ஆகிடும், காஜாப் பையனிடம் கொடுத்து வீட்டுக்கு அனுப்புறேன்னு சொன்னார். “டேய் சிவா! அக்கா வீட்டு விலாசம் வாங்கிக்கோ. அவங்களும் உன் ஏரியா தான். டிரெஸ் ரெடியானதும் நீ கிளம்பு. அக்கா வீட்டிலே கொடுத்துட்டு, உன் வீட்டுக்கு போ” என்றார்.
என்னைப் பார்த்து “சாயந்திரம் 6 மணிக்கு உங்க வீட்டிலே டிரெஸ் ரெடியா இருக்கும்”
என்றார். அவருக்கு நன்றி சொல்லிவிட்டு வீடு வந்து சேர்ந்தேன்.
சாயந்திரம் 5 மணி. வீட்டில் ஓய்வாக TV பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். உடல் அசதியாக இருந்ததால் குளிக்க சென்றேன். வீட்டில் என்னைத் தவிர யாரும் இல்லாததால் ஹாலிலேயே எல்லா உடைகளையும் கழற்றிவிடுவது என் வழக்கம். அன்றும் அதே மாதிரி என் உடைகளைக் கழற்றத் தொடங்கினேன். அய்யோ? நான் எப்படியிருப்பேன்னு உங்களுக்கு சொல்லவேயில்லை? இல்லையா? சொல்றேன். என் தலைமுடி அலை அலையா வளர்ந்து என் பாதி முதுகு வரைத் தொங்கும். அகன்ற நெற்றி. அழகிய காதுமடல்கள். புஸ்ன்னு இருக்கிற கன்னம். அகன்ற மூக்கு. என் பெரிய உதடுகள் பிங்க் நிறத்தில் இருக்கும். லிப்ஸ்டிக் போடுவதில்லை. எச்சில் ஈரத்தால் அவை பளபளவென இருக்கும். என் அக்குளில் முடியை ஷேவ் செய்துவிடுவேன். அதனால் நல்லா அகலமா இருக்கும். திண்ணுன்னு இருக்கும் தோள்கள். அதுக்கும் கீழேதான் அந்த ரொம்ப இம்சைப்படுத்தும் சங்கதி இருக்கு. அது ஒரு பசு மாட்டோட பால் மடி மாதிரி தளதளன்னு பெரிசா இருக்கும். பெரிய அளவு பிரா கப்பு தான் செட் ஆகும். முலையோட முனையிலே இளஞ்சிவப்பு வட்டத்து மேலே, கன்னங்கரேலென காம்பு நீட்டிக்கொண்டிருக்கும். சமீபமா தொப்பைப் போட்டதாலே என் இடுப்பு சதை வளர்ந்து ஒரு மடிப்பு விழுந்துவிட்டது. அந்த மடிப்புக்கிடையிலே நல்லா ஆழமா அகலமா பரந்து விரிந்து தொப்புள் இருந்தது. எனக்கு அதை ரொம்பப் பிடிக்கும். சினிமாவிலே செய்யிற மாதிரி தொப்புள்க்குள்ளே ஏதாவது செஞ்சு சந்தோஷப்படுவேன்.
கணினி முன்னால் உட்கார்ந்தபடியே வேலை செய்வதால் கொஞ்சம் பெருத்துவிட்டேன். (சில ஆம்பிள்ளைகளுக்கு அப்படி இருந்தாத்தான் பிடிக்கும் இல்லையா?) என் குண்டி நல்லாவே பின்னோக்கி வளர்ந்து பெருத்து இருக்கும். நான் நாற்காலியில் உட்காரும்போதே அந்த சதைக்கோளங்கள் தளக் தளக்-ன்னு ஆடி அமுங்கும். ஆபீஸில் என் பக்கத்து சீட் ஆண்கள் பின்னாலிருந்து என் விரிந்த பெருத்தக் குண்டிகளைக் கண்டு இன்பம் அடைவார்கள். என் பெருத்தத் தொடைகள் ரம்பாவுக்கு சவால் விடும். பின்ன என்ன அவ்வளவு பெரிய என் இரண்டு பூசணிக்காய் குண்டிகளைத் தாங்கி நிக்கிற தூண் ஒல்லியாவா இருக்கும்?
தொடைகளுக்கு நடுவிலே இருக்கிற இருக்கிற இடத்தை சதைக்குவியல்ன்னு சொல்லுறதுதான் சரியா இருக்கும். அப்படியொரு உப்பலான புண்டை அமைப்பு. அங்கே நான் ஷாம்பூ போட்டு வளர்த்த மயிர் கருகருன்னு சுருண்டு இருக்கும். என் முகத்தில் உள்ள உதட்டிற்கு எந்த விதத்திலும் குறைவில்லாத நல்ல கொழுத்து பிதுங்கும் உதடுகள் என் தொடையிடுக்கிலும் உண்டு. பத்து வருஷத்துக்கு முன்னாலே நான் வயசுக்கு வந்தப்ப தான், அந்த சதைப் பள்ளத்தாக்குதான் என் இளமைப் பூகோளத்தின் தலைமையிடம்ன்னு தெரிஞ்சது. அதுமுதல் அந்த மயிர்க்காட்டில் ஒரே அரிப்புதான். என் கையால் உழுது பார்த்துவிட்டேன். பெரிசா ஒரு பலனும் இல்லை. ஒரு பெரிய ராடு உள்ளே போனத்தான் அங்கே அரிப்பு அடங்கும்ன்னு தெரிஞ்சது. அது என்கிட்டே இல்லை. ஒரு நல்ல ஆண்மகனிடம் தான் இருக்கும். ம்ம்ம்ம்… நான் என்ன செய்யமுடியும்? சரி. சரி. நடந்ததை விட்ட இடத்திலே இருந்து சொல்லுறேன், கேளுங்க!
