நான் பத்தாவது படித்துக் கொண்டிருக்கும் போது, பள்ளியில் ரிவிஷன் டெஸ்ட் நடந்து முடிந்து போர்ட் எக்ஸாமுக்காக ஸ்டடி லீவ் விட்டிருந்தாங்க. நானும் என் நண்பர்கள், பழனிச்சாமி, முத்துக்குமார், கோவிந்தன் ஆகியோருடன் நைட் ஸ்டடி செய்ய நந்தக்குமார் வீட்டுக்குப் போயிருந்தோம். நந்தகுமார் வீடு ரொம்ப பெருசு. அவனுக்குன்னு தனி ரூம் இருந்துச்சு . அவனோட அப்பா கவர்மென்டிலே பெரிய வேலையிலே இருந்தாரு.
அவங்க அம்மாவும் வேலை பாத்துக்கிட்டிருந்தாங்க. அவன் வீட்டிலே அவனும் அவன் அக்காவும் ஒரு வயசான அத்தையும் இருந்தாங்க. அக்கா டிகிரி முடிச்சுட்டு கம்ப்யூட்டர் கிளாஸ் போயிட்டிருந்தா.
அவனோட அக்கா � ��ேரு புவனேஸ்வரி, பூன கண்ணு புவனேஸ்வரி மாதிரியே கவர்ச்சியா இன்னும் கூட கொஞ்சம் அழகா இருப்பா. இருபது இல்லே இருபத்தோரு வயசுதான் இருக்கும் அவளுக்கு. முலைரெண்டும் நல்லா கிண்ணுன்னு எடுப்பா அவளோட சுடிதாரை முட்டிக்கிட்டு நிக்கும். துப்பட்டா போடாம இருந்தா கண்ணைக்குத்தற மாதிரி முலைதெரியும். நாங்க எப்ப நந்தகுமார் வீட்டுக்குப் போனாலும் புவனேஸ்வரி அக்கா சிரிச்சுக்கிட்டே எங்ககூட நல்லா பழகுவா. எங்களுக்கும் புவனேஸ்வரி அக்காகூட பேசறதுன்னா ரொம்ப ஆசையா இருக்கும். அக்காதான் எங்களுக்கு ராத்திரிலே டீ எல்லாம் போட்டுக் கொடுப்பா. கணக்குப் பாடத்துல அக்கா புலி. அதனால எங்களுக்கு சந்தேகம் வந்தா அக்காதான் சொல்லிக்கொடுப்பா. அதனால எங்களுக்கு புவனேஸ்வரி அக்காவை ரொம்பவே பிடிக்கும். அன்னிக்கும் ராத்திரி அக்கா எங்களுக்கு டீ போட்டுக் கொடுத்துட்டு � ��ொஞ்ச நேரம் எங்களோட உட்கார்ந்து நாங்க படிக்கறதைப் பாத்துக்கிட்டு இருந்தா. அப்புறம் தூக்கம் வருதுன்னு எழுந்து போயி அவளோட ரூமிலே படுத்துக்கிட்டா. போகும்போது நீங்கெல்லாம் எத்தனை மணிவரை படிப்பீங்கன்னு கேட்டா..நாங்களும் ரெண்டு மணிவரை படிப்போம்னு சொன்னோம். அப்ப சரி..ஒருமணி வாக்கிலே இன்னொரு டீ போட்டுக்கொண்டு வரேன்னு சொல்லிட்டுப் போனா.
