விசிவாமித்திரர் கடுமையாக தவம் புரிந்தார்.அந்த தவத்தை கூட மேலேக அழகி ஒரே நாளில் கலைக்கவில்லையா.அது மாதிரி ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு நேரம்,என் நேரம் இப்போது என் தவம் கலைந்துவிட்டது ..இவ்வளவு நாள் வாழ்க்கையை தொலைத்து இருந்தேன்,இனிமேல் ஒரு நிமிடம் கூட வீண்டிக்கமாட்டேன் என மனதுக்குள்ளே சொல்லி கொண்டே எழுந்து தன் உடைகளை அவிழ்த்து விட்டு அம்மணமாக குளிக்க் ஆரம்பித்தாள்.என்றைக்கும் இல்லாமல் இன்று கொஞ்ச நேரம் கூடவே குளித்தாள்.
முடி உள்ள இடங்களில் நிறைய சோப் போட்டு குளித்தாள். குளித்துவிட்டு வெறும் டவலை மட்டும் கட்டி கொண்டு வெளியே வந்தாள்.
அங்கே யாரும் இல்லாததால் ,அவளுடைய ரூமை சாத்திவிட்டு வந்து,தனது நிலைகண்ணாடிக்கு முன் நின்றபடியே தனது மேல் இருந்த துண்டை நழுவ விட,அந்த கண்ணாடிக்கு மட்டும் உயிர் இருந்தாலும் இந்நேரம் தன்ணணியை கக்கி இருக்கும் அவ்வளவு அழகாக இருந்தாள் ராஜம்.அழகு என்பது மனதோடு சேர்ந்த விஷயம் என்பது
அன்று தான் புரிந்தது அவளுக்கு.தினமும் கண்ணாடியில்
அவளை பார்த்து இருக்கிறாள்.ஆனால் இன்று என்னவோ
கொஞ்சம் எக்ஸ்ட்ராவாக ஜொலித்தாள் ராஜம்.
துண்டை பின்னால் கொண்டு சென்று முதுகை துடைத்தபடியே
கதிரை பற்றி முதன் முதலாக நினைக்க ஆரம்பித்தாள். கதிர் அவளது அம்மணமான உடம்பை மெல்ல கண்களால் விழுங்க , ராஜம் வெட்கத்தால் தலைகுனிந்தபடியே என்ன கதிர்அப்படி பார்க்கிறே,இதுக்கு முன்னால இப்படி யாரையும் பார்த்தது இல்லையா என்றாள்.
