நான் சிரிச்சுகிட்டே கோவிலை விட்டு வெளியே நடக்க ஆரம்பிச்சேன். கோவில் வாசல கடக்கும்போது அர்ச்சகர் பூக்காரிகிட்டே “பொண்ணுன்னா வள்ளிய மாதிரி இருக்கணும். பாரு, தெனம் கோயிலுக்கு வர்றா, குனிஞ்ச தலை நிமிராம வீட்டுக்கு போரா”ன்னு சொல்றதை கேட்டு, சிரிச்சுகிட்டே தலை குனிஞ்சபடி நடந்து வீட்டுக்கு போனேன்.என் முலை கனத்துக் கிடந்தது. என் புண்டையில ஒரு அரிப்பை அன்னிக்கு தான் உணர ஆரம்பிச்சேன். பாயிலே படுதுகிட்டிருக்கும்போது ராமசுப்புவின் முகமும் அவன் வாய் வேலையும் ஞாபகம் வந்துச்சி.
என்னையும் அறியாம சில பாடல் வரியை என் வாய் முணுமுணுக்க ஆரம்பிச்சது. “உன் கிட்ட பாட் இருக்கு, என் கிட்ட பந்து இருக்கு. முடிஞ்சாக்கா அடிச்சுடு, அடிச்சுடு” . மெல்ல போர்வை இழுத்து போத்திகிட்டு, என் கூதிய ஒரு முறை தடவிப் பார்த்தேன்.
அது புடைச்சுகிட்டு குழிப் பணியாரம் மாதிரி இருந்துச்சி. எத்தனயோ முறை குளிக்கும்போது என் புண்டைய தடவி பார்த்துரிக்கேன், ஆனா இப்போ அதுல ஒரு புது சுகம் கெடச்சுது. கொஞ்சம் அழுத்தமா என் புண்டைய ரெண்டு மூணு முறை பெசஞ்சேன். அது விண்ணுன்னு உப்பிகிட்டே போக ஆரம்பிச்சது. மெல்ல என் பிளவின் மேல் ஒரு விரல வெச்சேன்.
ரெண்டு முறை பிளவை தடவி பார்த்தேன். பிளவு மேல இருக்கிற பருப்பு கனமா, தினவு எடுக்க ஆரம்பிச்சது. புண்டைப் பருப்புக்குள்ளே இவ்வளவு இருக்கான்னு நெனசுகிட்டே, பருப்பை நோண்ட ஆரம்பிச்சேன். அது ஈரமாக ஆக, மெல்ல பிளவுக்குள்ளே என் நடு விரலை விட ஆரம்பிச்சேன். விடும்போது ராமசுப்புவின் முகம் என் கண்ணு முன்னாடி வந்தது. “அவன் சாமான் எப்படி இருக்கும்”நு என் மனசு கற்பனை பண்ண ஆரம்பிச்சது. அவன் என் கற்பனைல சில வரிகள் பாடினான்“உரலு ஒண்ணு அங்கிருக்கு, உலக்கை ஒண்ணு இங்கிருக்கு . ..நெல்லு குத்தும் நேரம் எது, சொல்லடி என் சித்திரமே?” என் விரல் முழுசா என் சிதிக்குள்ளே இறங்கிடுச்சி.
usமெல்ல என் விரலை மேலும் கீழுமா ஆட்ட, அப்படியே புண்டையில மதன நீர் மோங்கி வந்துடிச்சு. எனக்கு அன்னிக்குத்தான் காதல்னா என்னான்னு தெரிஞ்சது. அதை விட ஒரு சுவர்க்கம் எதவுமே இல்ல. இப்பவே எழுந்து ராம சுப்புவை இழுத்துகிட்டு ஓடிடனும்னு தோணிச்சு. அவன் தான் சிங்கபூர் காரனாச்சே, எப்படி இருந்தாலும் நம்மள கூட்கிட்டு சிங்கப்பூர் கூட்டிகிட்டு போயி ராணி மாதிரி வச்சுப்பான்.
அவனுக்காகவே நாம வாழணும் ஏழெட்டு புள்ளை பெத்துக்கணும், அப்படி இப்படின்னு கணக்கு பண்ணிகிட்டே, அன்னிக்கு தூங்கினேன். மறு நாள் எனக்கு இருப்பு கொள்ளல. சாயந்தரம் ஆறு மணிக்கு கோவிலுக்கு போனேன். அன்னிக்கு ராமசுப்பு கொஞ்சம் தாமதமா வந்தான். எனக்கு கொஞ்சம் கோபம். அவனோ, “வள்ளி, எனக்கு அவசர வேலை இருக்கு, இப்ப நான் போகணும், ராத்திரி பதினோரு மணிக்கு நாம சந்திக்கலாமா?”ன்னு கேட்டான். நான் “என்ன விளையாடரீயா, எங்க வீட்டுல என்ன கொன்னுடுவாங்க”ன்னு சொன்னேன்.
