சரோஜாவும் சுப்ரியாவும் பெங்களுர் வாசிகள். சென்னையில் ஓ.எம்.ஆர். ரோட்டில் உள்ள ஒரு பிரபல சாப்ட்வேர் கம்பெனியில் வேலை.
நல்ல சம்பளம். சலுகை. வேளச்சேரியில் ஒரு வீட்டை வாடகைக்கு எடுத்து இருவரும் தங்கி இருக்கிறார்கள். எப்போதாவது சமைத்து சாப்பிடுவார்கள். மற்ற பொழுது, ஹோட்டல், பாஸ்ட் பூட் போன்ற கண்ட தீனியை தின்று, உடல் பெருத்து இருப்பவர்கள். இருவருமே மேட்டு குடியை சேர்ந்தவர்கள். அதனால், அந்த குடும்பங்களுக்கு உண்டான துர் குணங்கள் நிறையவே உண்டு.வீட்டில் வேலை பண்ணும் வேலைக்காரிக்கு வேண்டிய பணத்தை கொடுத்து, எல்லா வேலைகளையும் பண்ண சொல்லுவார்கள்.
வீக்கென்டில் ஒரு நாள் மினிமம் ரெண்டு பெக் விஸ்கி அடிப்பார்கள். மறு நாள் ஆடை நழுவியது கூட தெரியாமல் ஒன்பது மணி வரை தூங்குவார்கள்.
சாதாரண நாளிலேயே எட்டு மணி வரை தூங்குவார்கள். வேலைக்காரியிடம் ஒரு சாவி உண்டு.அவளே திறந்து வேலை பண்ணி விட்டு இந்த இளம் சிட்டுகளை காப்பி போட்டு கொண்டு எழுப்புவாள். அப்போது இருவருமே, ஆடை விலகினது கூட தெரியாமல் தூங்குவார்கள்.
அவர்களின் அந்தரங்களை பாதி நாள் பார்த்து இருக்கிறாள். இரவு ப்ளூ பிலிம் பார்த்துவிட்டு,அந்த ஏக்கத்தில் அப்படியே தூங்கி போய் விடுவார்கள்.
இருவருக்கும் தமிழ் புரியும். வேலைக்காரி சொல்லுவாள்:
“ஏம்மா, முழுசா துணி போட்டுகொண்டு தூங்க மாட்டீங்க…?”
சரோஜா சொல்லுவாள்:
”தாய், இங்கே பாருங்க உங்க ஊரில் வெயில் ஜாஸ்தி. கரெட்டா சொல்ல போனால் இது கூட போட்டுக்காம தூங்க வேண்டும். நீங்க எப்படி தான் இந்த ஊரில் இருக்கீங்களோ..” என்பாள்.
வேலைக்காரியை அன்புடன் இருவரும் கிண்டல் பண்ணுவார்கள். தாய் தினமும் ராத்திரி நடக்குதா. இந்த வேர்வையில் நீங்கள் எல்லாம் எப்படி தான் கட்டி பிடிச்சு வேலை பன்னரீன்களோ. எங்களுக்கு ஏ .சி. போட்டுகொண்டாலே வேர்க்குது. அப்புரம் எப்படி துணி போட்டுகொண்டு தூங்குவது. அவர்கள் பேச்சை கேட்க தாய்க்கும் புண்டை ஊறும்.
சிரித்து கொண்டு பதில் சொல்லாமல் போய்விடுவாள். அவர்கள் போட்டுக்கொள்ளும் டிரெஸ்ஸை தோய்க்கும் போது தாய் பார்த்து இருக்கிறாள். அந்த க்ரீம் கலர் பேன்டியில் எப்படி எல்லாம் கரை படித்து இருக்கும் என்று.
