சங்கருக்கும் அன்று காலைதான் திருமணமானது. அகிலா நல்ல அழகான படித்த பெண். சங்கருக்கும் நல்ல வேலையும் சம்பளமும் இருந்தது. திருமண நேரம் நெருங்க நெருங்க இருவருக்கும் மனம் படக் படக் என்று அடித்துக் கொண்டது. அவன்
கையைப் பிடித்தவுடன் அகிலாவின் பூமேனியில் ஷாக் அடித்தது போல உணர்வு எழுந்தது. சங்கருக்கோ அவளது கையைப் பிடித்தவுடன் ஜிவ்வென்று உடல் சூடானது போல் இருந்தது. அவனுக்கு எப்படி இரவு வரை பொறுத்திருக்கப் போகிறோம் என்று கேள்விக்குறி மனதில் எழுந்து அவனை தொல்லை செய்தது.மெதுவாக அகிலாவின் கையைப் பிடித்து அழுத்தி அவள்
காதில் “என்னால் பொறுக்க முடியாது” என்று கிசு கிசுத்தான். அவள் முகம் நாணத்தால் செக்கச் செவேலென்று சிவக்க தலை குனிந்தாள். அவளுக்கும் ஒரு சிறிய மின்சாரம் பாய்ந்தது. குறு குறுப்புடன் சங்கரை ஓரவிழிகளால் பார்த்து ஒய்யாரப் பார்வையுடன் “ஆக்கப் பொறுத்தவருக்கு ஆறப்பொறுக்கக்கூடாதா” என்று காதில் மெல்ல ஓதினாள். அவளது உள்ளங்கையில் அவன் விரல்களால் யாருக்கும் தெரியாதபடி கோலம் இட்டபொழுது அவள் மனதும் அலை பாய்ந்தது. திருமண நேரம் நெருங்க நெருங்க இருவருக்கும் மனம் படக் படக் என்று அடித்துக்கொண்டது. அவன் கையைப் பிடித்தவுடன் அகிலாவின் பூமேனியில் ஷாக் அடித்தது போல உணர்வு எழுந்தது. சங்கருக்கோ அவளது கையைப் பிடித்தவுடன் ஜாவ்வென்று உடல் சூடானது போல் இருந்தது. அவனுக்கு எப்படி இரவு வரை பொறுத்திருக்கப் போகிறோம் என்று கேள்விக்குறி மனதில் எழுந்து அவனை தொல்லை செய்தது.மெதுவாக அகிலாவின் கையைப்
பிடித்து அழுத்தி அவள் காதில் “என்னால் பொறுக்க முடியாது” என்று கிசுகிசுத்தான். அவள் முகம் நாணத்தால் செக்கச் செவேலென்று சிவக்க தலை குனிந்தாள். அவளுக்கும் ஒரு சிறிய மின்சாரம் பாய்ந்தது. குறு குறுப்புடன் சங்கரை ஓரவிழிகளால் பார்த்து ஒய்யாரப் பார்வையுடன் “ஆக்கப் பொறுத்தவருக்கு ஆறப் பொறுக்கக்கூடாதா” என்று காதில் மெல்ல ஓதினாள். அவளது உள்ளங்கையில் அவன் விரல்களால் யாருக்கும் தெரியாத படி கோலம் இட்டபொழுது அவள் மனதும் அலை பாய்ந்தது.
எப்படியோ அவர்கள் இருவரும் திருமணச் சடங்குகளையும் அதன் பிறகு நடந்த வைபவங்களையும் பொறுத்துக்கொண்டு “எப்பொழுது இரவு வரும், முதலிரவை விமரிசையாகக் கொண்டாடலாம்” என்று தவித்துக் கொண்டிருந்தனர். கடைசியில் ஒரு வழியாக எல்ல
வைபவங்களும் முடிந்து, புது மணத்தம்பதிகளை முதலிரவுக்கு அனுப்பும் நேரம் வந்தது. சங்கர் சமயோகிதமாக வீட்டில் முதலிரவு வைத்தால் ரொம்ப தொந்தரவாக இருக்கும் என்று நினைத்ததால் ஹோட்டலில் ஏ.சி. அறைக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தான். இரவு பத்து மணிக்குக்கு அவர்களை ஒரு காரில் ஹோட்டலுக்கு அனுப்பி வைத்தார்கள், காரில் ஏறின பிறகு அன்று முழுவதும் ஓட்டமும் சாட்டமுமாக இருந்ததில் யாசமாகவும், நன்றாக கல்யாணச் சாப்பாடு சாப்பிட்டதில் அசதியாக இருந்தபோதிலும், கார் செல்லத் தொடங்கியவுடன் ஜில் என்ற தென்றல் காற்று மேனியில் பட்டவுடன் இருவருக்கும் திரும்பவும் புத்துணர்வு வரத் தொடங்கியது. கார் மெல்லிசையுடன் வேகமாக ஹோட்டலை நோக்கி விரைந்து சென்று கொண்டிருந்தது. சங்கர் மெதுவாக அகிலாவின் இடையை அணைத்தான். அவள் மேனி சிலிர்த்து “இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தானே, பொறுத்துக் கொள்ளுங்களேன்” என்று அவன் காதில்
கொஞ்சலாகக் கிசுகிசுத்தாள். அவனோ விஷமத்தோடு அவன் கைகளை அங்கும் இங்கும் மெதுவாககப்படர விட்டு, “எனக்குச்சொந்தமான இடங்கள் தானே, கொஞ்சம் சென்று வருவதில் என்ன தப்பு?” என்று என்று சிறிது தாராளமாகவே அவளை அணைத்தான். அவளது மேனி சூடு பிடித்தாலும், அவளுக்கு வெட்கம் பிடுங்கித்தின்றது.
