ரொம்ப நாள் டிரை பண்ணி தான் மஞ்சுளா மாமியை கரெக்ட் பண்ணினேன். அவள் என் அலுவலகத்தில் என்னோட பிஏ வாக இருந்தாலும், வயதில் மூத்தவள் அனுபவசாரி என்பதால் மேடம் என்று தான் அழைப்பேன். அவளும் பாஸ் என்கிற மரியாதையில் என் வயதை பொருட்படுத்தாமல் சார் என்று தான் மரியாதையோடு அழைப்பாள்.
பல முறை அவளை என் பெயர் சொல்லி கூப்பிட வற்புறுத்தியும், இல்ல சார் அது ஆபீஸ்ல சரியா வராது. நாம ரெண்டு பேரும் ஒரு புரிதல்ல அப்படி பழகி, நான் உங்களை பேரு சொல்லி கூப்பிட்டாலும் இல்லேனா என்னோட வீட்ல என் பையனை கூப்பிடுற மாதிரி, தம்பினு கூப்பிட்டாலும் பார்க்கிறவங்களுக்கு அது தப்பா தான் தெரியும் ஆபீஸ் எதிக்ஸை மாத்த வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட நாங்கள் அதற்கு பிறகு மேடம், சார் என்றே உரையாடினோம்.
நான் எனது ஸ்டார்ட் அப் கம்பெனியை ஆரம்பித்த போது முதல் யோசனையா அத்தனை ஊழியர்களும் யூத்தாக ரொம்ப ஃப்ரெஷாக இருக்கவேண்டும் என்று தான் நினைத்தேன். அப்படித்தான் இன்டர்வியூவில் கூட 30 வயதுக்குள் என்று வயதை குறிப்பிட்டு தான் ஊழியர்களை இன்டர்வியூவுக்கு அழைத்து தேர்வு செய்தேன். ஆனால் அக்கவுண்ட்ஸ் டிபார்ட்மென்டுக்கு இப்போது படித்துவிட்டு, அனுபவமில்லாமல் வந்த யாரும் எனக்கு திருப்தியை தரவில்லை. அலுவலகத்திற்கு ஃபைனான்சியல் டீம் தான் முதுகெலும்பு என்பதால் அடுத்த முறை விளம்பரத்தில் 40 வயது வரை என்று குறிப்பிட்டு அக்கவுண்ட்ஸுக்கு மட்டும் ஆள் எடுத்த போது தான் மஞ்சுளா மாமி ஆர்வத்தோடு வந்து வேலையில் சேர்ந்தாள்.
அப்போது அவள் 39 வயசு பார்டரில் இருந்தாலும், அவளோட ஃபெர்பார்மன்ஸ், அட்டியூட் எல்லாமே பிடித்து போனது. மேலும் அதற்கு முந்தைய கம்பெனியில் அக்கவுண்ட்ஸ் மற்றும் மானேஜர் பிஏ வாக டுபுள் ரோலில் அனுபவம் பெற்றதால் அதே வேலையில் மஞ்சுளா மாமியை வேலைக்கு அமர்த்தி அவள் எதிர்பார்த்த சம்பளத்தை கொடுத்தேன். அன்றே மஞ்சுளா மாமிக்கு ரொம்பவே சந்தோஷம்.
