தன் புருஷனிடம் ரொம்ப சலித்துக்கொண்டாள் திரிஷா ‘ஏங்க… நீங்க போகும்போது அந்த ஏசி ஷோரூமிலே சொல்லிட்டு போங்களேன். இந்த வெயிலுக்கு ஏசி சரியா வேலை செய்யலைன்னா எப்படிங்க தூங்குறது?’
‘சரிடி.. நான் போறப்போ சொல்லிட்டுப்போறேன்’ ‘இந்த மனுஷனுக்கு வேலையிலே இறங்கிட்டா வீட்டிலே என்ன நடக்குதுன்னு தெரியாது.. ஏன் இவ்ளோ… பொண்டாட்டின்னு ஒருத்தி வீட்டிலே இருக்காளே, அவகிட்டே கொஞ்சம் அனுசரனையா இருப்போங்குற நினைப்பாவது இருக்கா?’ மனசில் திட்டிக்கொண்டே புருஷனை ஆஃபீஸ் அனுப்பினாள்.
காலையில் வேலை எல்லாம் ஒழித்துவிட்டு அப்பாடா என்று டிவி பார்க்க போனவள், வாசலில் அழைப்பு மணி ஓசையை கேட்டு எழுந்து போனாள்.
வாசலில் ஒரு இளைஞன்… வயது 25-26 இருக்கலாம். நல்ல உயரம், கட்டுமஸ்த்தான தேகம்… அலட்சியமாக திறந்துபோட்டு இருந்த மேல் பட்டனிலும், கொஞ்சம் ரோமக்காடான மார்பிலும், காக்கி சட்டை & காக்கி பேண்ட்டிலும் அந்த ஆண்மை திமிர் அப்பட்டமாக தெரிந்தது.
‘மேடம்.. என் பேரு ஆரியா. நான் ஏசி ஷோரூமிலே இருந்து வர்றேன். கம்ப்ளெயிண்ட் வந்திருக்கு’
‘வாங்க..’ என்று சொல்லியவாறே கதவை திறந்து வழிவிட்டாள் திரிஷா. ஆர்யாவை பெட்ரூமுக்கு வழிநடத்திச்சென்றாள் திரிஷா.
நல்ல ரசனையுடன் மின் விளக்குகளால் வெளிச்சமூட்டப்பட்டு இருந்த அந்த படுக்கை அறையில் பெரிய படுக்கையும், அதற்கு மேலே இருந்த ஏ.சியும் இந்த அறையை அலங்காரம் செய்தவருடைய அற்புதமான ரசனையை பறைசாற்றியது.
‘மேடம்… குதிரை இருக்கா.. மேலே ஏறித்தான் பாக்கனும்’ – ஆர்யா.
